poniedziałek, 4 lutego 2019

„Zemsta i przebaczenie” Éric-Emmanuel Schmitt




Tłumaczenie - Łukasz Müller
Wydawnictwo - Znak Literanova

Tytuł oryginału - La Vengeance du pardon
Data wydania - 14 listopada 2018
Liczba stron -  336
Kategoria - Literatura współczesna
 

Uwielbiam tego autora, ponieważ pisze on w taki sposób, że emocje z bohaterów bardzo mocno przechodzą na czytelnika. 
Jego proza nie jest lekką lekturą, jest wymagająca skupienia. 

 Czy przebaczenie może okazać się najbardziej wyrafinowaną zemstą?


Mamy cztery z pozoru różne historie.

Poznajemy bliźniaczki Lily oraz Moïsette, które łączy dziwna, ale i nierozerwalna więź. Wyglądają prawie tak samo, lecz usposobienie każda ma inne. Jedna jest lubiana przez wszystkich, druga natomiast budzi niepokój. Jedna idzie przez życie łatwo i patrzy na świat z sympatią, a drugą trawi dziwna żądza zemsty, gdyż czuje się niedoceniana, zepchnięta gdzieś z tyłu. Ta dobra wszystko wybacza tej drugiej, złej...

Historia bliźniaczek Barbarin momentami szokuje i intryguje, a klimat, jaki panuje, robi się z czasem coraz bardziej mroczny.
„Uprzejmość jest bronią, która rozbraja.
Opowiadanie drugie opowiada o wielkiej miłości matki do dziecka. To historia Williama Goldena, właściciela banku. Jest pełna szokujących momentów, smutnych zwrotów, ale i pokazująca siłę miłości. To opowiadanie również jest bardzo przejmujące i momentami dramatyczne.
 „Jesteśmy cywilizowani jak herbatka ziołowa: szczypta uczuć zanurzona w ciepłej wodzie. To letnie i mdłe.

W kolejnym, trzecim opowiadaniu poznajemy tragedię Élise - kobiety, która musi poradzić sobie ze śmiercią córki, z jej brutalnym morderstwem. Historia ta bardzo angażuje czytelnika i sprawia, że nie można uwierzyć w to, co robi Élise. Jak matka może odwiedzać mordercę swojego dziecka? Jaki ma w tym cel?
Jest to najlepsze opowiadanie z całej książki i pewnie dlatego ma taki sam tytuł, jak ta książka.
„Nie wybacza się czegoś, wybacza się komuś. Postępek nadal jest zły, lecz osoba nie staje się zła. Nie można jej sprowadzić do jednego szkodliwego czynu. Wybaczenie oznacza przyjrzenie się całemu człowiekowi, okazanie mu szacunku i zaufania, na które zasługuje.

Ostatnia historia odstaje troszkę od wcześniejszych opowiadań. Nie ma tutaj już tak szokujących i dramatycznych wydarzeń. Jest trochę łagodniejsza, dająca nadzieję na lepsze. Starszy pan zaprzyjaźnia się z córką sąsiadów. Emanuje od niego ciepło i bardzo szybko zdobywa sympatię. Jakie sekrety skrywa ten człowiek? Co ma wspólnego z opowiadaniem tytułowy samolot? 





Eric-Emmanuel Schmitt ma bardzo specyficzny styl pisania swoich opowiadań. Są one bardzo szczere. Z ogromną wnikliwością potrafi przekazać gdzieś w drugim dnie problemy współczesnego człowieka. Jego historie są poruszające, szokujące i uświadamiające nam, że takie rzeczy mogą spotkać każdego z nas. Każdego człowieka, który w przełomowym momencie swego życia musi podjąć decyzję – czy warto wybaczyć?


 Dokąd prowadzi zemsta, a dokąd przebaczenie? 

Polecam!



11 komentarzy:

  1. Jestem bardzo ciekawa tej publikacji,natomiast będzie musiała poczekać na swoją kolej troszeczkę, ponieważ mam duże zaległości czytelnicze niestety. 😊

    OdpowiedzUsuń
  2. Hmm... Brzmi bardzo kusząco ale jak narazie się wstrzymam z ta książka. Pozdrawiam :) www.wspolczesnabiblioteka.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  3. Autora znam i cenię dlatego jestem ciekaw moich odczuć w stosunku do książki :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Czytałam tylko jedną książkę autora, za to kilkukrotnie. Mowa o "Oskar i Pani Róża". Przepiękna i wzruszająca. Miałam ją na liście lektur do tematu maturalnego :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Też uwielbiam tego autora! Pięknie pisze o ważnych rzeczach... A tę konkretną książkę mam w planach czytelniczych na dalsze miesiące ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Ja nie czytam aż tak dużo ale moja córka chętnie tu zagląda:))Pozdrawiam serdeczne:))

    OdpowiedzUsuń
  7. Tego pisarza poznałam przy okazji książki "Noc ognia". Przyznam że pisze bardzo...duchowo. Niekoniecznie wpasowuje się w mój aktualny nastrój więc tym razem podziękuję...
    pozdrawiam serdecznie znad filiżanki kawy:)

    OdpowiedzUsuń
  8. Ja również bardzo lubię tego autora! :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Nie znam autora, ale widzę, że chyba powinnam poznać. Jedyny problem to fakt, że mam uczulenie na zbiory opowiadań :/

    OdpowiedzUsuń
  10. Koniecznie muszę poznać tą historię. Myślę, że to właściwy moment w moim życiu :)
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Jestem ciekawa tej książki, może za jakiś czas zapoluję na nią w bibliotece, bo na razie muszę ogarnąć zaległości :)

    OdpowiedzUsuń