" Noc Kupały" - Katarzyna Berenika Miszczuk

             " Noc Kupały" -  Katarzyna Berenika Miszczuk 

Cykl -  Kwiat paproci (tom 2)
Wydawnictwo - W.A.B.
Data wydania - 9 listopada 2016
Liczba stron - 352
Kategoria - Literatura współczesna

Moja ocena 8/10 


Zazdrość, zdrada i kwiat paproci. Czy młoda szeptucha ocali miłość do Mieszka?
Wiecie, jak to jest. To tylko dawna znajoma, on już nic do niej nie czuje, teraz liczysz się tylko ty, a oni spotkali się zupełnym przypadkiem. Gosia chciałaby w to wierzyć, ale trochę to trudne, gdy ukochany Mieszko ciągle myśli o swojej dawnej żonie Ote. Zwłaszcza gdy ta okazuje się wcale nie tak martwa, jak przypuszczała Gosława. W dodatku Ote bardzo się nie podoba, że młoda szeptucha i Mieszko tak się do siebie zbliżyli. Nim ich uczucie zdąży się porządnie rozwinąć, między kochanków wkradnie się zazdrość.

Niestety, tysiącletnia rywalka to niejedyne zmartwienie Gosi. Zbliża się Noc Kupały, podczas której ma się wypełnić przeznaczenie szeptuchy. I choć Baba Jaga zaopatrzyła swoją podopieczną we wszystkie możliwe amulety i zaklęcia, Gosława ma złe przeczucia. Wprawdzie bogowie może i są gburowaci, ale przecież nie głupi. A przynajmniej tak się im wydaje.

Potężna dawka humoru, moc słowiańskich wierzeń i romans, jakiego jeszcze nie było!

Pozwól się oczarować miłosnej magii "Nocy Kupały"!

źródło opisu: http://www.grupawydawniczafoksal.pl/ksiazki/noc-kupaly.html

źródło okładki: http://www.grupawydawniczafoksal.pl/ksiazki/noc-kupaly.html

ZACHWYT - to dominujące odczucia, jakie towarzyszyły mi podczas tej lektury. 
 Po raz kolejny pozwoliłam oczarować się magii Mieszka. Powieść urzekła mnie swoim klimatem.

Gdy sięgałam po "Noc Kupały", wiedziałam, że książka mnie pochłonie, ale nie spodziewałam się, że aż tak. Przeczytałam ją jednym tchem,  nie potrafiłam oderwać się od lektury. Z wypiekami na twarzy oczekiwałam finału. Czyta się bardzo szybko, niecierpliwie i na pewno jest to lektura zapadająca w pamięć. Autorka prowadzi z czytelnikiem grę, nastrój obawy oraz niepewności rosną z każdą przeczytaną stroną.


Całość napisana jest lekkim i prostym stylem, w którym jest także miejsca na odrobinę humoru. 
 Co jeszcze podobało mi się w tej książce?
Na pewno liczne odniesienia do ziół, do ich zastosowań oraz wierzenia słowiańskie.

Intrygujące jest też zakończenie. Powiem tylko, że nie daje ono jednoznacznej odpowiedzi na podstawowe pytanie, które towarzyszy podczas czytania. Dla mnie pozostaje otwarte i bardzo się z tego cieszę, gdyż mam nadzieję na kontynuację przygód Mieszka i Gosławy.

Już wiem, że będą 4 części cyklu!!
Trzecia „Żerca” ukaże się już w maju :)