Przystanek szczęścia to nie tylko książki, ale i zioła.

 Oskoła - naturalny energetyk!

                                                                 (Zdjęcie z internetu)

Gdy założyłam bloga, miałam zamiar dzielić się z Wami również moją inną pasją, mianowicie ziołolecznictwem.
Zbieraniem ziół zaraziła mnie moja babcia, która to od małego powtarzała mi, jak ważną rolę w życiu człowieka odgrywa ziemia i jej dary. 

Tak się złożyło, że nie miałam odwagi pisać o tym, ponieważ co niektórzy dziwnie patrzą na osoby, które spacerują po lesie czy łąkach i zbierają chwasty.

Do tej pory biłam się z myślami, pisać czy nie pisać, ale część osób prosi mnie o porady, o przepisy, zatem spróbuje swoją wiedzę Wam przekazać.

Na samym początku oczywiście wspomnę o wodzie brzozowej, tzw. oskole. 
Już od dwóch tygodni raczę się dobrocią czerpaną prosto z drzewa brzozy. Sok zbieramy do momentu, aż na gałązkach pojawią się pączki liści. Wtedy przerywamy kurację. 
Z tego co się dowiedziałam, wodę można mrozić.


Dla brzozowych nowicjuszy kilka słów o oskole, sposobach jej pozyskiwania, właściwościach oraz dawkowaniu:

Sok brzozowy można pozyskiwać na kilka sposobów:
poprzez nawiercanie i włożenie rurki, która odprowadza sok bezpośrednio do butelki, oraz metodą gałązkową.  Trzeba złamać gałązkę, włożyć do butelki tę część, z której będzie nam kapał sok i przywiązać butelkę, by napełniając się, nie spadła. 

Ja od lat wybieram metodę z rurką. Na koniec ściągania wody drewnianym korkiem wypełniam dziurkę, która powstała i brzoza nie cierpi z tego powodu. 

O soku z brzozy dowiedziałam się właśnie od babci, która miała swoją brzozę przed domkiem i codziennie biegałam zobaczyć, czy już jest słodka woda. Oskoła była używana i wykorzystywana od dawna. W takim czasie, jak mamy teraz, na przednówku, taka skarbnica minerałów to źródełko życia. I to dosłownie!
Wspaniale dodaje sił witalnych, wzmacnia oraz reguluje przemianę materii. Jest to naturalna bomba energetyczna.

Szczególnie polecana jest dla rekonwalescentów, osobom starszym i mało odpornym. Potrafi również czynić cuda przy chorobach nerkowych.

Ile soku powinno się pić?
Ja piję jedną szklankę dwa razy dziennie. Najlepiej zacząć od jednej szklanki na dzień i stopniowo przyzwyczajać do picia pół litra dziennie.

Nie wiem czy wiecie, ale brzoza to cudowne drzewo. Magiczne wręcz. Od wieków uważa się, że chroni ona przed duchami i złymi mocami. W starożytnym Rzymie symbolizowała władzę. Zielone gałązki brzozowe wykorzystywali również do robienia wianków oraz palm na Niedzielę Palmową, ponieważ chroniła ona właśnie od złych mocy i zapewniała szczęście. Podobnie mamy i w Boże Ciało. Również otaczamy się gałązkami brzozowymi.

Mam nadzieję, że przekonałam Was do korzystania z darów brzozy, a już w niedługim czasie napiszę Wam o właściwościach liści brzozowych. 

Korzystajcie! Bo wiosna depcze już nam po piętach :)

Ps. zdradzę Wam jeszcze, że sama używam wody do przemywania twarzy, zamiast toniku oraz płuczę nią włosy. Są miękkie w dotyku oraz nabrały blasku.  

Przeczytajcie wiersz, jaki napisał Tuwim.

 Rzeź brzóz. 
 
    Brzozom siekierą żyły otworzę,
    Ciachnę przez ciało, rąbnę przez korzeń,
    Lepkim osoczem brzozy ubroczę,
    Na rany białe wargami skoczę.

    Zęby chwytliwe w trzony brzóz wbiję,
    Ustami chciwe soki wypiję,
    Żywcem spod kory wyrwę wargami,
    Rdzeń umęczony pocałunkami

    Może te leki żywego drzewa
    Słów mnie nauczą, których mi trzeba:
    Na chwałę brzozom, na chwałę latu,
    Ustom obłędnym, bożemu światu!