„Latte z walerianą” Wanda Szymanowska

Wydawnictwo -  Wydawnictwo Literackie Białe Pióro
Data wydania - 21 grudnia 2018
Kategoria - Literatura obyczajowa, romans


 Jest to moje pierwsze spotkanie z panią Wandą, ale wiem na pewno, że nie ostatnie. Mam już w planach kolejne jej powieści. Nie są to objętościowo wielkie tomy, zatem można oddać się lekturze właśnie podczas wakacji.

Poznajemy Annę, która jest niezależną, młodą kobietą. Pracuje w szkole jako nauczycielka historii. Lubi swoją pracę. Jednak codzienne absurdy wyprowadzają ją z równowagi do tego stopnia, że uzależnia się od środków uspokajających. Gdy robi sobie kawę, za każdym razem dolewa specyfiku, który ma sprawić, że przejdzie stres, a przyjdzie stan relaksu. Czy aby na pewno to wystarczy?

Oczywiście bycie ciałem pedagogicznym łączy się z potężną dawką stresu. Dosyć często widzi się młodego nauczyciela, jak patrzy gdzieś w dal, zastanawiając się, co on tu robi? Nawet doświadczony nauczyciel potrafi zostać przyłapany na tym, jak łka nad raportem, od którego zależy jego zatrudnienie. Nieudolne zarządzanie i zaniedbanie systemowe - to wszystko powoduje chaos w oświacie. Przeludnione klasy, ograniczone budżety, w których brakuje nawet na przybory do pisania i na papier ksero.  

Dyrektor, nauczyciele oraz rodzice toczą boje przeciwko sobie, choć powinni stać po tej samej stronie barykady i mieć na uwadze przede wszystkim dobro uczniów. Powinni, a dlaczego nie stoją? Dlaczego walczą ze sobą? Przekonajcie się. 

Tak jak wspomniałam, jest to moja pierwsza pozycja tej autorki. Wspaniale mi się czytało o polskiej oświacie. Może słowo wspaniale nie jest adekwatnym określeniem, bo to, o czym napisała pani Wanda, pewnie pod niejeden szkolny dywan było zamiecione. W niejednej szkole takie przygodny osnuła mgła milczenia. Lepszym słowem będzie z ogromnym zainteresowaniem. 

 „Wszystkie ramiona trójkąta szkolnego – rodzice, dzieciaki i nauczyciele zamiast katalizować napięcie generują niezdrowe emocje, dobijając się wzajemnie.”

Autorka pokazuje nam realia oświaty. Zbyt duża ilość obowiązków, trudna młodzież, czyli poznajemy zalety i wady pracy nauczyciela.
Przygody naszej bohaterki czasami przerażają, czasami doprowadzają do śmiechu, ale na pewno skłaniają do pewnych przemyśleń. Bycie nauczycielem to niezwykle odpowiedzialne zajęcie. Każdy, kto jest rodzicem i oddaje swoje dziecko do szkoły, pragnie, by jego dziecku trafił się nauczyciel z pasją, cierpliwy  i potrafiący rozbudzić dziecięcą ciekawość. Czy zawsze jesteśmy zadowoleni z pedagoga, który kształtuje osobowość naszego dziecka? Czy czasami nie wymagamy od nich zbyt wiele, sami nie robiąc niczego? Jak często wychowanie zostawiamy szkole i pracującym tu pedagogom? Zbyt wielka odpowiedzialność ciążąca na ich barkach doprowadza do tego, że nauczyciele są wyczerpani, pracują po godzinach, a w skrajnych przypadkach rezygnują z wykonywanej profesji.

Bardzo często mówi się, że nauczyciele mają fajnie, dwa miesiące wakacji. Zazdrościmy im, ale czy aby na pewno zdajemy sobie sprawę z tego, jak bardzo oni tego czasu potrzebują? Czy to wystarczy na ogarnięcie szalonych pomysłów dzieci przez 10 miesięcy?
Pani Wanda sama jest nauczycielką i zna ten świat od podszewki. I to nam właśnie przedstawia na łamach tej powieści. Musicie koniecznie przeczytać tę lekturę, może innym okiem spojrzycie na pracę nauczyciela i docenicie jakiekolwiek z jego strony starania. 

„– Nic się tym dzieciakom nie chce: czytać nie chcą, słuchać nie chcą, myśleć nie chcą, nic ich nie interesuje, wszystko jest nudne i beznadziejne. Oprócz świata zaklętego w smartfonie.”

  
Ja jestem zachwycona. „Latte z walerianą” porusza bardzo ważny i trudny temat. Na co dzień nie mamy możliwości wcielić się w rolę nauczycielki, którą uczniowie ledwo tolerują, koledzy czy koleżanki po fachu lekceważą, dyrektor ma swoje za uszami. Wszechobecne układy i układziki szerzą się na potęgę. Czy można w takich warunkach przeżyć bez waleriany?
Polecam!