„Kraina snów” Maria Paszyńska

Cykl -  Owoc granatu (tom 2)
Wydawnictwo - Książnica
Data wydania - 3 października 2018
Liczba stron - 353
Kategoria - Literatura obyczajowa i romans





Na samym początku muszę wspomnieć, że jestem pełna podziwu dla talentu autorki. Jest to młoda kobieta, bo ma zaledwie 33 lata, a pisze takie książki, jakby opowiadała swoje przeżycia. 
Coś niesamowitego!





Bliźniaczki Elżbieta i Stefania, tak jak reszta ludzi polskiego pochodzenia, przebywały w syberyjskich obozach pracy przymusowej. Cudem uszły z tego piekła i gdy armia gen. Andersa opuszcza Związek Sowiecki, dołączają do niego nasze bohaterki. 
Wspólnie przedostają się do Iranu.


To cudownie ciepły i pachnący kraj, który dał azyl Polakom.
Życzliwość, gościnność oraz akceptacja Irańczyków dodawała otuchy naszym bohaterkom. Tylko czy siostry przetrwają najgorsze? Czy w cieple perskiej gościnności odnajdą swoją drogę do szczęścia?

 

Pierwsza część została przez mnie nazwana perełką literacką tego roku, ale to, co zostało napisane w części drugiej, to już nie wiem jak nazwać. Nie ma takiego określenia na to, co zostaje w głowie i w sercu po przeczytaniu tej historii.  Musicie przeczytać tę serię.
Tu jest moja recenzja  pierwszej części ------>


Autorka w tej części pozwala zagłębić się w świat baśniowy, pełen przypraw oraz przyjaciół, którzy pomagają pozbierać się dziewczynom i zapomnieć o tym, co przeszły.
Jest tu bardzo dużo emocji, uczuć i wzruszeń. Czytamy o perskich zwyczajach, o kulturze, o potrawach i historii państwa. Jest to powieść oparta na faktach, zatem tło historyczne toczy się gdzieś w tle.


Przeczytamy tutaj również o trudnych relacjach rodzinnych, o trudnej miłości, poznamy jej siłę oraz przekonamy się, że tak naprawdę nie zna ona podziałów religijnych czy narodowych. 

 „Irańczyk i Polak: dwóch mężczyzn jej życia należących do dwóch światów. I choć ona sama nie była już cząstką żadnego z nich, w tej samej chwili zrozumiała, że będzie musiała dokonać między nimi wyboru, a jakąkolwiek decyzję podejmie, unieszczęśliwi i ich, i siebie.”

 
 Co mnie najbardziej wzruszyło w tej książce?

Fakt, że dochodzi do rozbicia bliźniaczej miłości. To nie tak miało być. Nie po to Elżbieta na Syberii poświęciła całą swoją energię na to, by mogły z siostrą przeżyć. Wartości z dawnego życia tracą znaczenie i Elżbieta nie radzi sobie z traumą z przeszłości.
Jest to największe zło, jakie zsyłka wyrządziła ludziom. Wycisnęło w pamięci nieusuwalne piętno, które zostawia w  podświadomości głęboki uraz.

„(...) Pamięć to najokrutniejsza pokuta, a ja pamiętam. Doskonale pamiętam. — Głośno wciągnęła powietrze. — Bosymi stopami przeszłam po rozżarzonych węglach piekła (...)”

„Kraina snów” ma coś w sobie z Baśni tysiąca i jednej nocy.
Cudowny klimat, perski przepych, barwni bohaterowie i miłość. Ta słodka i ta cierpiąca. 
Jest to historia, która wzrusza, która przenosi czytelnika w całkiem inny wymiar. Pozwala zatracić się w cierpieniu, w tęsknocie, ale i szaleć z miłości.

Prawdziwa perełka, którą musicie przeczytać!