„Kratki się pani odbiły” Jacek Galiński

Nic nie jest Zofii straszne, nawet więzienie! 
Pokochałam tę starszą panią, charyzmatyczną emerytkę o niesamowitym poczuciu humoru.
Po raz trzeci pokazuje nam swoje przygody. Fajnie jest o niej czytać, ale spotkać taką osobę na własnej ścieżce życia? O nie! Podziękuję. 

Nasza bohaterka okazała się być matką bossa mafii. Oczywiście nie zdawała sobie sprawy z tego, w co wplątany jest jej syn, odkryła to w drugiej części jej przygód. 
Pani Zofia to biedna emerytka, której czepiają się kłopoty. W poprzedniej części przyczyniła się do śmierci pewnego mężczyzny z kamienicy, w której mieszka i musiała zostać zatrzymana. Znany nam już policjant Borewicz zabiera panią Zofię do aresztu. To, co dzieje się po przekroczeniu aresztu przez naszą bohaterkę, doprowadza do lawiny łez ze śmiechu. Potem też nie jest lepiej. Trafiając do celi, potrafiła się tak ustawić, że miała ciepło, trzy posiłki dziennie i traktowała to jak pobyt na wczasach. Wszystko za darmo! Za nic nie trzeba płacić, a przecież nasza emerytka nie ma za dużo pieniędzy i ciągle jest głodna. Tu ma dobrze. Czy zostanie w celi na dłużej, czy jednak zostanie oczyszczona z zarzutów?

W czasach, jakie nastały, potrzebne są nam takie książki, gdzie humor pozwala zapomnieć o tym, co jest za oknem, lub co nas czeka w niedalekiej przyszłości. Zofia potrafi narobić takiego zamieszania, że byle jaka sprawa rozrasta się do kataklizmu. To trzeba mieć talent. Nasza bohaterka zdecydowanie go ma. Jej przygody w areszcie doprowadzają do takiego śmiechu, że można zwrócić uwagę na siebie, czytając książkę poza domem.

Jest lekka, idealna na ten czas. Autor posługuje się prostym stylem, który powoduje, że płynie się przez historię Zofii. Jedyne przystanki, jakie nas spotkają to te, by sięgnąć po chusteczki, bo łzy polecą z oczu. 
Gwarantuję Wam rewelacyjną zabawę. 
Cała seria przygód szalonej emerytki Zofii jest godna polecenia.