„Stażystka” Alicja Sinicka RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

Znacie książki Alicji Sinickiej? Znacie jej pióro?
Mnie za każdym razem zaskakuje ona perfekcyjnością swoich powieści. Autorka, oddając nam thriller, przemyca również elementy psychologii i całe studium zawirowań psychologicznych.


Poznajemy Ewę, żonę Marka Skalskiego. Jej mąż szuka stażystki do swojej firmy, a ona mu w tym pomaga. Obserwuje kandydatki i domyśla się, która z dziewczyn zaintryguje jej męża. Są z pozoru normalnym, zgodnym małżeństwem. Z pozoru. Co jest w środku? Plątanina emocji i wcześniejszych przeżyć.

Poznajemy również Klaudię - piękną, młodą, dopiero co po studiach. Wcześniej związana była z dojrzałymi mężczyznami, była ich utrzymanką. Matka zapracowana, zajmująca się, według wielu, najgorszym dla kobiety zawodem, nie zawracała sobie głowy tym, co robi córka. Aktualnie nasza bohaterka szuka pracy i gdy dowiaduje się o stażu, stara się o tę posadę. Oczywiście zostaje zatrudniona, ale to nie tak miało być. Małżeństwo Skalskich wplątuje ją w niebezpieczny trójkąt małżeński. Wcześniej dochodziło już do podobnych sytuacji, lecz za każdym razem stażystki umierały lub przepadały bez śladu. Czy to tylko zbieg okoliczności? Czy ktoś celowo próbuje niszczyć taki związek w trójkę? Czy Klaudia również powinna obawiać się o swoje życie, jak jej poprzedniczki? 

Namiętność. Tajemnica. Zbrodnia.
Tak. Te trzy aspekty gwarantują rewelacyjną i zarazem hipnotyzującą lekturę na zimowe wieczory. 
Dojrzałość oraz perfekcyjność autorki jest wyczuwalna. Wspaniale bawi się czytelnikiem, podsuwając pewne tropy, ale niekoniecznie prawdziwe.  
Intrygująco opisała również obsesję Marka na punkcie symetrii oraz jak działa sponsoring i jaki ma on wpływ na psychikę, zwłaszcza młodych kobiet.

Jeszcze długo po przeczytaniu tej historii myślałam o jej zakończeniu.  O tym, jak nieprzewidziany, niezaplanowany bywa los. Uwielbiam właśnie takie książki, po których emocje długo we mnie siedzą. Klimat tej powieści jest niesamowity. Bardzo ciężko oderwać się od stron, które właśnie trzymane są w rękach i robić cokolwiek innego; myśli i tak będą krążyć do Klaudii i jej dziwnego układu z szefem. Miałam nieodparte wrażenie, że smutek przeplata się z radością, a chore układy międzyludzkie zadziwiają i sprawiają, że sami również zatapiamy się w tym dziwnym środowisku.

„Stażystka” to niebanalna historia z zaskakującą fabułą i świetnym zakończeniem. Jestem pewna, że ta powieść zostanie ze mną na długo, a kiedyś z przyjemnością do niej wrócę. 

Polecam!